Chapelle Saint Fiacre

Chapel Sant-Fiakr

Histoire

Il s’agit d’une ancienne chapelle dite « trèviaire », c’est-à-dire une communauté locale, tout comme Saint-Bieuzy et Saint-Colomban. C’est l’abbaye de Lanvaux qui percevait la dîme.

La chapelle est dédiée au saint patron des défricheurs, saint Fiacre.

De l’édifice primitif, il subsiste le chœur et les soubassements du bras sud avec leurs fenêtres. Dans ce bras sud, vous trouverez la date de 1453 gravée. A côté de cette inscription figurent les mêmes initiales qu’à Saint-Colomban : Y.G.

Si la partie la plus ancienne est l’aile sud, le monument a subi des transformations au cours des siècles. Par exemple, une sacristie a été réalisée en 1839 et en 1878 la façade occidentale est remontée, tout comme la fenêtre du côté nord. Plus récemment, de 1985 à 1990 les murs intérieurs et extérieurs sont remis en état, le clocheton est consolidé et le mur d’enceinte, la toiture et le calvaire sont également restaurés. Un an plus tard, en 1991, la peinture de la voûte de la nef et des poutres est refaite.

En 1984, le comité de sauvegarde de la chapelle est créé. Il a organisé pendant douze ans une fête des battages très renommée dans la commune et au-delà.

À l’intérieur

Vous trouverez un maître-autel en bois polychrome et de chaque côté de la fenêtre du chevet, deux niches en bois qui renferment une Vierge de la médaille miraculeuse et une Vierge à l’enfant. Dans l’aile sud, trônent les statues de saint Fiacre et celle d’un Abbé. Deux statues ornent la nef : du côté nord celle d’un saint évêque qui revêt la chasuble, du côté sud on n’a pu identifier le second saint.

Une balustrade en bois sépare le chœur de la nef.

À l’extérieur

Du côté sud de l’édifice se trouve l’ancien cimetière et un calvaire. Vous pourrez admirer les rampants des pignons, sculptés, ainsi que le banc mural.

CHAPEL SANT-FIAKR

  • Istor

Bet iliz drev un amzer zo bet (da lâret eo adiliz ur c’hornad ag ar barrez, èl chapelioù St-Bizhui pe St-Klomes) ; deog savet get abati Lannvaoz.

Chapel gouestlet da Sant-Fiakr, patrom an difraosterion.

Ag ar savadur kentañ ne chom mui ken nemet ar c’heur ha foñdezon ar gazal doc’h tu ar C’hreisteiz hag ar fenestri doc’h ar memp tu. Er gazal-se e kaver just a-walc’h an deiziad 1453 merchet er vein, get an div memp pennlizherenn (Y.G) èl e chapel St-Klomes

Chenchamantoù bras a zo bet a-hed ar c’hantvlezadoù. E 1839 e oa bet savet ur vestial ; e 1878 e oa bet adsavet ar pignon tal hag ar fenestr el loñjer durc’haet d’an hanternoz. Tostoc’h deomp c’hoazh, etre 1985 ha 1990, emañ bet kempennet ar magoarioù doc’h an diabarzh, advasonet an tourig bihan hag ar vagoar tro-ha-tro d’ar bratel, renevezet an doenn ha kroaz ar bratel (bered gozh). E 1991 e oa bet livet a-nevez ar volz hag an treustoù.

E 1984 e voe bet savet ur c’homite kornad en-dro d’ar chapel ; daouzek vlez da heul ec’h aozas «Fest an dornerezh», ur gouel hag a reas kalz a vrud er barrez ha pelloc’h memp.

  • An diabarzh

An aoter vras e koad lieslivet ; a bep tu d’ar fenestr er penn uhelañ, div gustod e koad pep unan get limaj ar Werc’hez : Gwerc’hez ar Vedalenn doc’h un tu, Gwerc’hez get ar Mabig-Jezuz doc’h an tu arall. Er gazal : telwenn St-Fiakr hag hini un abad ( ?). E korf ar chapel : telwenn un eskop (?) doc’h tu an hanternoz, telwenn ur sant arall ( ?) doc’h an tu arall.

An daol-vask, e koad, a zo atav en he lec’h etre ar c’heur ha korf ar chapel.

  • An diavaez

Doc’h tu ar c’hreisteiz (ar bratel hiniv get ar groaz) e oa ur vered. Teurel evezh get ar vrich vein doc’h ar vagoar èl get ar c’hizelladurioù er vein da vravaat an naou bignon.

 

Localisation

Partager cette page sur :